ander werk
Ander Werk (1982 tot nu)
Een kenmerk van mijn werk als geheel is denk ik wel de diversiteit, zowel in stijlen en thema’s, als in formaten en technieken. Een deel van mijn werk laat zich wat minder goed in een afgebakende categorie plaatsen, doodeenvoudig omdat ik die zelden met meer dan drie werken bij elkaar kan plaatsen. Het kan daarom ook zijn, dat zulke werkstukken toch op een later moment tot een thema kunnen groeien. Maar dan zal er toch ook wel weer een groepje overblijven, dat daarna samen toch weer de voor elkaar ‘vreemde eenden in de gezamenlijke bijt’ blijven: het groepje “Ander Werk”.
Een kenmerk van mijn werk als geheel is denk ik wel de diversiteit, zowel in stijlen en thema’s, als in formaten en technieken. Het varieert van stillevens en landschappen tot kleine pentekeningen van dode insecten en grote schilderijen van paarden. Gedurende een periode maakte ik grote schilderijen met papier-maché en acrylverf, die alleen over textuur (huid) en glans en kleur gaan en die ik ‘Glazuren’ ben gaan noemen. Géén voorstelling, abstract dus. De waarneming, het reageren erop, is zelden weg in mijn werk, maar in deze schilderijen is elke figuratie, elke indruk van iets van buitenaf, toch verdwenen. In dezelfde periode maakte ik evenwel ook een paar min of meer traditionele landschapschilderijen. In 2016 en 2017 werkte ik aan een project dat aandacht besteedt aan de situatie in Palestina / Israël. Dit resulteerde in vier grote olieverfschilderijen, die samen even groot zijn als Picasso’s ‘Guernica’ uit 1938. Daarmee ben ik dan weer duidelijk figuratief.
Maar in het begin van 2020 werd ik door een zwaar ongeval getroffen en werd ik gedwongen om weer heel anders te werken. De kleine insecten-tekeningen konden niet meer en ook heel groot werken was een paar jaar lang fysiek onmogelijk. Oliepastelkrijt werd het nieuwe materiaal om mee te werken, kleine abstracte tekeningen werden het. Hoewel…, abstract…?, het reageren op wat ik waarneem, blijft ook hier belangrijk voor me. In de loop van de tijd kon ik, staand aan de keukentafel, weer wat groter werken. In 2022 maakte ik geabstraheerde landschappen en andere onderwerpen die ik verzamelde onder de noemer ‘Platte Schilderijen’. Enerzijds zijn ze een vervolg op de eerdere oliepastels, anderzijds grijpen ze terug op de stillevens uit mijn studietijd, toen ik mezelf vragen stelde over de perspectiefleer, die in bepaalde gevallen haar geldigheid leek te verliezen.
Door het ongeval in maart 2020 heb ik niet meteen gebruik kunnen maken van de lithopers en de bijbehorende stenen, die ik november daarvoor had over kunnen nemen.Wel vormde ik, nadat ik voldoende hersteld was, met een drietal collega’s een groepje dat zich bezighoudt met het maken van grafiek. Af en toe ontstaat er iets en ook daar varieert het: hoogdruk, diepdruk, steendruk.
Zo kan ik het werk een beetje onderverdelen in dingen, die gedurende kortere of langere tijd in mijn aandacht zijn. Soms is er een lineaire opvolging of verband te zien, soms lijkt die er niet te zijn, soms werk ik binnen een periode in verschillende stijlen. Soms blijft iets maar zeer beperkt, maar voor het grote geheel geloof ik, dat ik dat ook maar zo wil houden…