Pas een paar dagen later realiseerde ik me dat in één van die dozen vrijwel ál mijn ‘één-tekening-per-dag-tekeningen’ hadden gezeten: kleine tekeningetjes van insecten, afgevallen bladeren enzovoort. De meeste waren met pen en Oost-Indische inkt gemaakt, soms met een simpel HB-potlood. Ik had ze gemaakt vanaf eind 2009, sommige tekeningen waren al ouder, al uit 1990 of zelfs al eerder.
Deze tekeningetjes deed ik met een techniek, of misschien is het beter ‘mind‘, geest, te zeggen, die ik “Kijken-Tekenen” ben gaan noemen. Het is een ‘mindset‘ bij het tekenen die ik ontleende aan wat ik leerde van het Zen-Boeddhisme in de tweede helft van de jaren ‘8o van de vorige eeuw. Het had geresulteerd in een verandering in mijn werk als kunstenaar in de aandacht voor het voorwerp dat ik tekende: aandacht, aandacht, aandacht! En dat resulteerde weer in de tentoonstelling ‘Tien maal ademen om deze vleermuis te zijn‘, die in museum ‘It Bleekerhûs’ in Drachten plaatsvond, tegenwoordig Museum Dr8888.
Het meest belangrijke van ‘Kijken-Tekenen’ is het groeien van de aandacht, om enig inzicht te krijgen in wat getekend wordt en misschien, als het ware, te ‘worden’ of te ‘zijn’ wat getekend wordt. Aandacht is iets dat dieper kan worden door herhaling, door een tweede of een derde tekening van hetzelfde object te maken, direct na de vorige. De tekening zelf is niets meer dan de weerklank van de diepte van de aandacht, als een spiegel, niet alleen voor het getekende object, maar ook voor de tekenaar zelf, zowel fysiek als mentaal, nietalleen in het algemeen, maar ook op dat ene enkele moment.
Maar goed…., het waren wel m’n tekeningen die ik kwijt was! En je zou ze misschien toch ook ‘kunst’ kunnen noemen…. Sommige tekeningen waren beter dan andere en wellicht waren ze soms aantrekkelijk om te zien. En nu had ik ze niet meer…
Hoe dan ook, het lukte me niet om de draad va het één-tekening-per-dag-tekenen weer op te pakken. Of het frustratie was of berusting? Of was het gewoon het juiste moment om met de gewoonte te stoppen en was dit de manier waarop de Kosmos me dat liet weten? Wie weet…
Enkele van deze tekeningen bleven bewaard, omdat ze ingelijst waren voor een expositie in de zomer van 2010. Dat is waarom ze in een andere doos waren weggeborgen…. Gelukkig wel…
